Şile, İstanbul Anadolu Yakası’nda yer alan ilçesidir. Kocaeli Yarımadası’nın batı kesiminde yer alan Şile; doğuda Kandıra, güneydoğuda Derince ve Körfez, güneyde Pendik ve Gebze, güneybatıda Çekmeköy ve batıda Beykoz ilçeleriyle çevrilidir. İlçe 63 tane mahalleden oluşmaktadır. Şile’de 57 köy bulunmaktadır.

İSTANBUL ŞİLE’NİN KÖYLERİ

İstanbul Şile AĞAÇDERE

İstanbul Şile AĞVA

İstanbul Şile AHMETLİ

İstanbul Şile AKÇAKESE

İstanbul Şile ALACALI

İstanbul Şile AVCIKORU

İstanbul Şile BIÇKIDERE

İstanbul Şile BOZKOCA

İstanbul Şile BUCAKLI

İstanbul Şile ÇATAKLI

İstanbul Şile ÇAYIRBAŞI

İstanbul Şile ÇELEBİ

İstanbul Şile ÇENGİLLİ

İstanbul Şile DARLIK

İstanbul Şile DEĞİRMENÇAYIRI

İstanbul Şile DOĞANCILI

İstanbul Şile ERENLER

İstanbul Şile ESENCELİ

İstanbul Şile GEREDELİ

İstanbul Şile GÖÇE

İstanbul Şile GÖKMASLI

İstanbul Şile GÖKSU

İstanbul Şile HACILLI

İstanbul Şile HASANLI

İstanbul Şile İMRENDERE

İstanbul Şile İMRENLİ

İstanbul Şile İSAKÖY

İstanbul Şile KABAKOZ

İstanbul Şile KADIKÖY

İstanbul Şile KALEM

İstanbul Şile KARABEYLİ

İstanbul Şile KARACAKÖY

İstanbul Şile KARAKİRAZ

İstanbul Şile KARAMANDERE

İstanbul Şile KERVANSARAY

İstanbul Şile KIZILCA

İstanbul Şile KÖMÜRLÜK

İstanbul Şile KORUCU

İstanbul Şile KURFALLI

İstanbul Şile KURNA

İstanbul Şile MERKEZ

İstanbul Şile MERKEZ

İstanbul Şile MERKEZ

İstanbul Şile MERKEZ

İstanbul Şile MEŞRUTİYET

İstanbul Şile ORUÇOĞLU

İstanbul Şile OSMANKÖY

İstanbul Şile OVACIK

İstanbul Şile SAHİLKÖY

İstanbul Şile SATMAZLI

İstanbul Şile SOFULAR

İstanbul Şile SOĞULLU

İstanbul Şile SORTULLU

İstanbul Şile ŞUAYPLİ

İstanbul Şile TEKEKÖY-BUCAK MERKEZİ

İstanbul Şile ULUPELİT

İstanbul Şile ÜVEZLİ

İstanbul Şile YAKA

İstanbul Şile YAYLALI

İstanbul Şile YAZIMANAYIR

İstanbul Şile YENİKÖY

İstanbul Şile YEŞİLVADİ-BUCAK MERKEZİ

ŞİLE’NİN TARİHİ

Şile’de ilk yerleşik kent, büyük olasılıkla denizci bir kavim olan Miletoslular tarafından Philee adıyla MÖ VIII. yüzyılda kurulmuştur. Şile’nin Kuzey kesiminde, deniz kıyısındaki kumsalın hemen ardında yükselen kayalar üzerinde bir kent inşa eden Miletoslular’ın aynı yüzyıllarda Marmara ve Karadeniz kıyılarında bir takım ticaret kolonileri kurduğu da bilinir. Nitkim Şile’de bulunan Yalı, Uçurumaltı ve Tavanlı mağaralarında bu döneme dair izler bulunmuştur.

Şile, antik çağda iki defa istilaya uğramıştır. İlki antik Yunanlar’ın MÖ 401 yılında gerçekleştirdikleri Pers seferinden geri dönüşlerinde komutanları Xenophon tarafından, ikincisi de kıyı şeridini takip ederek ilerleyen Romalı komutan Lucullus tarafından gerçekleştirilir. Yaşadığı dönemi kayda geçiren Atinalı tarihçi komutan ve yazar Ksenophon (MÖ yaklaşık 432 – MÖ 355) en tanınmış eseri Anabasis’te, Şile civarında Bitenlerden kaçarken 10.000 askeri ile saklandığı devasa bir mağaradan bahseder. İşte bu mağara, günümüzdeki Sofular Mağarası olmalıdır.

Tarihin akışı içinde; Lydiahlar, Persier ve Galatlar’dan sonra MÖ I. yüzyılda Romalılar Şile’ye hâkim olmuştur. Hristiyanlığın baskı altına alındığı dönemlerde özellikle MS III. yüzyılda, bazı Hristiyan grupları Doğu Roma İmparatoru Diodetiadm’dan (284-305) kaçarak Kızılca, İnkese ve Sofular Köyleri yakınlarındaki mağaralara sığınarak hayatlarını sürdürdükleri bilinir. Zaman içinde Cenevizliler de Şile’ye bir süre hâkim olmuştur. Ocaklı Kale olarak da adlandırılan Şile Kalesi o dönemlerden kalmadır. 1075 yılında Bizans İmparatorluğu’nun önemli şehirlerinden İznik(Nicaea) ile İzmit’i(Nicomedia) ele geçirip Güney Marmara Bölgesi’ne tamamen hâkim olan ve 1077 yılında da Anadolu Selçuklu Devleti’nin temellerini ataran Kutalmışoğlu Süleyman Şah, bu tarihlerde Şile’yi de devletinin sınırlarına dahil eder. Ancak Kutalmışoğlu’nun vefatından sonra 1097 yılında Haçlı orduları Şile’yi Selçuklular’dan tekrar geri aldılar. Bu tarihten sonra Şile uzun bir zaman için Bizans hakimiyetinde kalır.

Osmanlılar, Şile’yi ve Şile’nin de içinde yer aldığı Mesothynia (Kocaeli) yarımadasını daha Osman Gazi zamanında hedef bölgeler arasında dahil etmişler, zaman zaman bu bölgeye Osmanlı akıncıları gelerek yağma ve baskı hareketlerine başlamışlardı. Bu birlikler, 1304 yılı başlarına kadar İstanbul Boğazı’na kadar her an her yerde görülmekteydiler. Hatta bir gemi bulduklarında boğazı geçiyor, İstanbul önlerine kadar bile geliyorlardı. Şile ve Hieron(Yoros) Kale’leri onların saldırılarına hedef oluyordu. Buralardan panik halinde kaçan Rum halkı İstanbul’a sığınıyor, bu durum sosyolojik, ekonomik ve sağlık açısından Bizans merkezini bir hayli rahatsız ediyordu. Hatta Şile Kalesi, bu sırada 1305 yılında bir süreliğine Osmanlılar’ın eline bile geçmişti. 1337’de İzmit’in fethi ile Kocaeli Yarımadası’nın tamamında Osmanlı hakimiyeti tesis edildi. Daha sonra Hereke, Yalova ve Armutlu’nun da fethedilmesiyle Osmanlı Devleti sınırları boğaz sahiline kadar dayandı. Bu durumda Bizans’ın Anadolu ile irtibatı sadece Şile ve Boğaziçi ile sınırlı kaldı. Şile’nin Osmanlılar’ın eline tam olarak geçişi, Sultan Yıldırım Bayezid zamanında gerçekleşir. Yıldırım Bayezid, 1396’da İstanbul’u kuşatmaya karar verdiğinde, Boğaz üzerinde daha avantajlı bir durum sağlamak için Timurtaş Paşa’nın oğlu Yahşi Bey’i boğaz geçiş noktalarını ele geçirmekle görevlendirir. Böylece Şile Bölgesi ve Şile Kalesi savaş yapılmadan, anlaşma yolu ile ele geçirildi. Ancak Yahşi Bey’in İstanbul kuşatmasına katılmak üzere İstanbul üzerine ilerlemesini fırsat gören Bizanslılar, Şile üzerinde yeniden egemen oldular. 1395’te Yahşi Bey, Şile’yi ikinci defa fethederek Osmanlı topraklarına kalıcı biçimde kattı. 1401 Ocak ayında imzalanan resmi bir antlaşma ile Şile’nin Türk topraklarına katılması tescillendi. Bu tarihten itibaren Şile, 1. Dünya Savaşı’na kadar 500 yıl boyunca Türkler’in yönetiminde kaldı. 19. yüzyıl Osmanlı kayıtları incelendiğinde Şile kazasının 1846’da Zaptiye Müşirliği’ne bağlı olduğu görülür. Şile kazası, arşiv belgelerine göre 1876’da Dersaadet Şehremaneti’ne bağlanır. 1877 Devlet Salnamesi’nde ise Şile’nin, Zaptiye Nezareti’ne bağlı Üsküdar Mutasarrıflığı’na bağlı olduğu belirtilir.

1. Dünya Savaşı sonrası Osmanlı İmparatorluğu ile İtilaf Devletleri arasında imzalanan Mondros Ateşkes Antlaşması’na göre, Şile’nin egemenliği yeniden el değiştirir. Mondros hükümleri gereğince 1920’de, silahtan arındırılan Boğazlar Bölgesi sınırları içinde alınan Şile, İngilizler’in denetimine verilir. Şile 1920’de uğradığı İngiliz işgalinden, Türk ordularının İzmir’e girişinden sonra İstanbul üzerine yürüyen III. Kolordu birliklerinden bir süvari tümeni tarafından 7 Ekim 1922’de kurtarılır ve ilk belediyelerden biri, Cumhuriyet’in ilanı ile birlikte 1923’te Şile’de kurulur. 1924’te bütün sancaklar vilayet yapıldığında, Şile idari olarak Üsküdar’a bağlanır. 1926’da yapılan yeni düzenlemeyle Üsküdar kaza haline getirilir ve İstanbul iline bağlanır. 2004 yılında ise Şile İstanbul Büyükşehir Belediyesi sınırları içine alınır.

ŞİLE’NİN İKLİMİ

İkinci derecede deprem bölgesi içinde yer alan Şile, Karadeniz iklimi ile Akdeniz iklimi arasında geçiş iklimi özelliğini gösterir. Her mevsimde bulutluluk ve nispi nemliliğin görüldüğü ilçede yıllık ortalama sıcaklık değeri 13,6 °’dir. En yüksek sıcaklıklar 2002 Haziran’da 31,3 °, Temmuz’da 45,2 °, Ağustos’ta 29,5 ° olarak ölçülmüştür. En düşük sıcaklık Ocak’ta -6,6 °, Şubat’ta -1,7 °, Mart’ta -2,2 ° olmuştur.

Yıllık ortalama yağış toplamı 75,7 mm. arasındadır. Yağışlı günlerin yıllık ortalaması 125-150 gün arasında değişmektedir. Yıllık ortalama nispi nemlilik, Karadeniz üzerinden gelen nemli hava kütlelerinin etkisinde kaldığından %70 – %80 arasındadır. Kuzeyi Karadeniz’e açılı olduğundan karayel, yıldız, poyraz gibi kuzey yönlü rüzgarların etkisi altındadır.